Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Δευτέρα, 16 Ιανουαρίου 2023 15:00

Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων ξεκινά έρευνα στον αρχαιολογικό χώρο στο Καστρί Ριζοβουνίου

Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο στην αυριανή του συνεδρίαση καλείται να εγκρίνει το αίτημα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων για έναρξη επιφανειακής και ανασκαφικής έρευνας στο Καστρί Ριζοβουνίου, Π.Ε. Πρέβεζας, στο πλαίσιο πενταετούς προγράμματος (2023-2027), σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Πρέβεζας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που είναι αναρτημένα στο Υπουργείο Πολιτισμού, ο αρχαιολογικός χώρος «Καστρί» βρίσκεται πάνω σε λόφο, 3 χλμ. νότια του οικισμού Ριζοβουνίου. Η αρχαία ακρόπολη στην κορυφή του λόφου κηρύχτηκε με το ΦΕΚ 35/Β/02.02.62, ενώ με το ΦΕΚ 693/Β/19.08.97 κηρύχτηκε το συγκρότημα των κτιρίων της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Το Καστρί Ριζοβουνίου ταυτίζεται με τις Βατίες, ηλειακή αποικία.

Ιστορία της έρευνας:

Αναφορές για τα αρχαία λείψανα της περιοχής υπάρχουν σε Ευρωπαίους περιηγητές του 19ου αιώνα, όπως W.M. Leake, ο F. Pouqueville και ο T.S. Hughes, ενώ τη δεκαετία του 1930 η Τοπογραφική Διεύθυνση του Υπουργείου Γεωργίας αποτύπωσε τον οχυρωματικό περίβολο. Ο N.G.L. Hammond στο έργο του «Epirus» ταυτίζει με επιφυλάξεις το χώρο με τις Βατίες ενώ ο Σ. Δάκαρης ενίσχυσε την εν λόγω άποψη. Τη δεκαετία του 1980 ο F. Wozniak χρονολόγησε κάποιες συμπληρώσεις στην οχύρωση της Ύστερης Ρωμαϊκής περιόδου (σύστημα δόμησης κατά το opus incertum mixtum, με εναλλασσόμενες ζώνες αργολιθοδομής και πλινθοδομής). Τη δεκαετία του 1990 το Πανεπιστήμιο της Βοστόνης σε συνεργασία με τις αρχαιολογικές υπηρεσίες της εποχής (ΙΒ ΕΠΚΑ και 8η ΕΒΑ) πραγματοποίησε επιφανειακές έρευνες στην περιοχή του Ριζοβουνίου. Το 2008 η ΛΓ ΕΠΚΑ πραγματοποίησε Μελέτη Ανάδειξης του αρχαιολογικού χώρου.

Χρονολόγηση:

Τα αρχαία κατάλοιπα του χώρου χρονολογούνται από την ελληνιστική εποχή ενώ σποραδικά ευρήματα μαρτυρούν τη χρήση του χώρου ήδη από την Παλαιολιθική περίοδο και την εποχή του Χαλκού. Ο Κοκκινόπηλος εξάλλιυ είναο ορατός από τον εν λόγω οχυρωμένο οικισμό. Οι συμπληρώσεις στο τείχος υποδεικνύουν ότι ο χώρος κατοικήθηκε και στην ύστερη αρχαιότητα έως τα νεότερα χρόνια.

ΟΧΥΡΩΣΗ:

Ο ελληνιστικός οχυρωματικός περίβολος είναι στο μεγαλύτερο μέρος του κατασκευασμένος με το πολυγωνικό σύστημα τοιχοποιίας ενώ σε ορισμένα τμήματά του χρησιμοποιήθηκε το ισόδομο τραπεζιόσχημο σύστημα τοιχοποιίας. Επισκευές στο τείχος μαρτυρούν τη χρήση του χώρου τόσο κατά την Ύστερη Αρχαιότητα όσο και κατά τη Βυζαντινή και Οθωμανική περίοδο. Το 17ο αι. ιδρύθηκε η Ι.Μ. Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το καθολικό της κτίστηκε στη θέση του κεντρικού κλίτους της παλαιότερης βασιλικής.