Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Σάββατο, 17 Ιανουαρίου 2015 11:12

Όχι με τη δική μου ψήφο (Στήλη: Με το νυστέρι)

Γράφει ο Γιώργος Κουλιάτσης

-Τι είναι αυτά τα δάνεια με ελβετικό φράγκο πατέρα;

-Παίρνεις ελβετικά φράγκα, δίνεις ελβετικά φράγκα.

-Και γιατί έχουν τόσο πέραση;

-Έχουν καλύτερο επιτόκιο.

-Κι αν αλλάξει η ισοτιμία του φράγκου;

-Αν υποτιμηθεί είσαι πολύ κερδισμένος, αν μείνει σταθερό ή ανατιμηθεί λίγο είσαι λιγότερο κερδισμένος, αν ανατιμηθεί πολύ, χάνεις λεφτά.

-Οπότε;

-Το ρισκάρουν.

swiss franc_balancing_050613

Αυτός ήταν ο διάλογος με τον πατέρα μου πριν 10-15 χρόνια που κλείσαμε το θέμα των δανείων σε ελβετικό φράγκο σε 45 δευτερόλεπτα. Τώρα οι δανειολήπτες προσφεύγουν στα δικαστήρια γιατί «δεν είχαν καταλάβει» ή «εξαπατήθηκαν». Όλα αυτά τα χρόνια που απολάμβαναν χαμηλές δόσεις φαντάζομαι ότι δεν υπήρχε πρόβλημα κατανόησης. Και τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ σπεύσανε να διευκρινίσουν ότι ως κυβέρνηση θα τακτοποιήσουν τους δανειολήπτες με νομοθετική ρύθμιση.

Τώρα λοιπόν, στο παρά δύο των εκλογών, θα ήθελα να έχω μια επιλογή να ψηφίσω ένα κόμμα που θα έλεγε: «Κύριε δανειολήπτη, όταν υπογράφεις μια συμφωνία οφείλεις να την τηρείς. Αν δεν μπορέσεις να τηρήσεις αυτή τη συμφωνία, υπάρχει ήδη νομοθεσία που δίνει διάφορες δυνατότητες σε αυτούς που λόγω της κρίσης έχουν απόλυτη αδυναμία αποπληρωμής του δανείου τους. Από κει και πέρα, ειδική ρύθμιση για εσάς την ώρα που δανειζόμαστε χρεώνοντας τα τρισέγγονά μας για να ανακεφαλαιοποιήσουμε τις τράπεζές μας, δεν πρόκειται να υπάρξει, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν προνομιακή μεταχείριση και άρα εξαιρετικά άδικο, για να μην πούμε και αντισυνταγματικό μέτρο».

Δε ζητάω δονκιχωτισμούς. Ένα κόμμα που απευθύνεται στην κοινή λογική μπορεί να έχανε ψήφους από όσους ζητάνε την εξυπηρέτηση που τους αρνείται αλλά θα κέρδιζε ψήφους από όσους εκτιμούν την ισότητα, τη δικαιοσύνη και τις καθαρές κουβέντες. Το ισοζύγιο ψήφων θα ήταν απρόβλεπτο, αλλά πολλοί πλέον έχουν καταλάβει ότι μια κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει τα χατίρια σε όλους, αν τα κάνει θα τα κάνει σε πολύ λίγους εις βάρος των πολλών. Και είναι πιθανότερο να ανήκεις στους πολλούς παρά στους πολύ λίγους.

Κι αν τα κόμματα που διεκδικούν την εξουσία δεν μπορούν να συμβιβαστούν με το να χάσουν τις 70000 ψήφους των δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο αλλά θεωρούν ότι δεν θα έχει πολιτικό κόστος να φορολογούν πετρέλαιο θέρμανσης, χωράφια, βάλτους, τυρόπιτες, αυτοκίνητα και καφέδες για να χρηματοδοτούνται τέτοιες ρουσφετολογικές πολιτικές, ας είναι.

Αρκεί να μη στηρίζονται στη δική μου ψήφο.

 

Email για σχόλια-παρατηρήσεις: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.