Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Πρέβεζας συμμετέχοντας στον εορτασμό του ΥΠΠΟΑ για την Πανσέληνο Αυγούστου, παρουσιάζει σε συνεργασία με τον Δήμο Πρέβεζας και την Περιφερειακή Ενότητα Πρέβεζας την παράσταση ΑΝΤΙΓΟΝΗ του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου και παραγωγή της Ομάδας Σημείο Μηδέν.
Η «Αντιγόνη» της Ομάδας Σημείο Μηδέν είναι το αποτέλεσμα πολύμηνου εργαστηρίου πάνω στην αρχαία Τραγωδία, που ξεκίνησε τον Οκτώβρη του 2018. Για τις ανάγκες της ερευνητικής διαδικασίας και της παράστασης δημιουργήθηκε νέα μετάφραση του έργου από τον Δημήτρη Δημητριάδη.
Αξίζει να σημειωθεί πως πρόκειται για την 3η συνεχή χρονιά που η παράσταση ταξιδεύει σε επιλεγμένους σταθμούς σε όλη την Ελλάδα, ενώ αυτό το καλοκαίρι οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μία νέα, δεύτερη, εκδοχή της.
Παίζουν οι ηθοποιοί: Έβελυν Ασουάντ, Κωνσταντίνος Γώγουλος, Έλλη Ιγγλίζ, Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά - Μπονισέλ, Μπάμπης Αλεφάντης, Ντίνος Παπαγεωργίου.
Η παράσταση θα παρουσιαστεί την Κυριακή 22 Αυγούστου 2021 και ώρα 21:00 στον αρχαιολογικό χώρο του Ωδείου Νικόπολης.
Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη, απαιτείται, όμως η προμήθεια αριθμημένου Δελτίου Εισόδου, ώστε να είναι δυνατός ο έλεγχος του αριθμού των εισερχομένων και να αποφευχθεί ο συνωστισμός κατά την είσοδο τους στον χώρο.
Η διανομή των Δελτίων Εισόδου θα πραγματοποιείται από Δευτέρα, 16 Αυγούστου 2021, στα ακόλουθα σημεία:
- Αρχαιολογικό Μουσείο Νικόπολης, καθημερινά 08:00 - 20:00, εκτός Τρίτης
- Γραφεία ΕΦΑ Πρέβεζας (οδός Εθν. Αντιστάσεως 108-110, 481 00, Πρέβεζα), Δευτέρα - Παρασκευή, 09:00 - 15:00
- Τμήμα Πολιτισμού Δήμου Πρέβεζας, ισόγειο Παλαιάς Λαϊκής Αγοράς, Δευτέρα-Παρασκευή, 09:00 - 15:00.
Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Πρέβεζας, επιπλέον, την ημέρα του εορτασμού, 22.08.2021, θα κρατήσει ανοιχτούς για το κοινό τους αρχαιολογικούς χώρους Νεκρομαντείου και Κάστρου Πάργας από τις 20:00 έως τις 24:00 με ελεύθερη είσοδο.
Πληροφορίες: 26820 89890, Ζωή Χρήστου
26820 89892, Φύλακες Αρχαιολογικού Μουσείου Νικόπολης
Στην παράσταση θα τηρηθούν όλα τα προβλεπόμενα υγειονομικά μέτρα προστασίας από την Covid-19
Αξίζει να σημειωθεί πως πρόκειται για την 3η συνεχή χρονιά που η παράσταση ταξιδεύει σε επιλεγμένους σταθμούς σε όλη την Ελλάδα ενώ αυτό το καλοκαίρι οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μία νέα, δεύτερη, εκδοχή της παράστασης.
Η «Αντιγόνη» της Ομάδας Σημείο Μηδέν είναι το αποτέλεσμα πολύμηνου εργαστηρίου πάνω στην αρχαία Τραγωδία, που ξεκίνησε τον Οκτώβρη του 2018. Για τις ανάγκες της ερευνητικής διαδικασίας και της παράστασης δημιουργήθηκε νέα μετάφραση του έργου από τον Δημήτρη Δημητριάδη.
Σκηνοθετικό Σημείωμα
Το σκεπτικό της παράστασης:
Βλέπουμε την «Αντιγόνη» ως Τραγωδία για τη Διεκδίκηση της Ζωής.
Η ακατάβλητη επιθυμία της Αντιγόνης να θάψει τον νεκρό αδερφό της παρά τις διαταγές του Κρέοντα, δεν τη συνδέει μονάχα με τον κόσμο των νεκρών της και της οικογένειάς της. Ξεκινώντας από τη διεκδίκηση της ταφής απέναντι στην κρατική εξουσία, οδηγείται στη διεκδίκηση νέων όρων για την επανεκκίνηση της Ζωής στην πόλη μετά τον πόλεμο. Η Αντιγόνη επιχειρεί να ενώσει Μνήμη και Πόλη, Ύπαρξη και Ιστορία, Εξέγερση και Κοινωνία.
Ο Κρέων φέρει το τρίπτυχο δύναμης της ανδρικής - κρατικής εξουσίας ως απόλυτη αρχή: πατριαρχία – στρατοκρατία – φαλλοκρατία. Όποιος δεν είναι μαζί του είναι εναντίον του. Κατά τη γνώμη του όλοι και όλα τον απειλούν, όλοι χρηματίζονται για να υποσκάψουν την εξουσία του.
Η Αντιγόνη αντιτίθεται, αντιστέκεται. Η στάση της δεν αφορά μονάχα την οικογενειακή διάσταση του ζητήματος. Στον οίκο των Λαβδακιδών κάθε πράξη είναι άμεσα πολιτική, γιατί επηρεάζει άμεσα την πόλη. Ο κατ’ επιλογή θάνατος της Αντιγόνης αποτελεί κραυγή Ζωής! Επιλέγει τον θάνατο γιατί θέλει να ζήσει ασυμβίβαστα.
Η παράστασή μας παίζεται αμέσως μετά από έναν πόλεμο. Δεν βλέπουμε τον Μύθο στο βάθος του παρελθόντος, αλλά στο Μέλλον. Μπορεί η ζωή να επανεκκινήσει μετά τον πόλεμο; Μπορεί ο άνθρωπος να διεκδικήσει εκ νέου τους όρους της ζωής του; Ο πόλεμος αφορά την οικουμένη και δεν έχει χωρικό όριο. Το ίδιο και η τραγωδία. Μέσα από την οπτική του πολέμου συναντάμε την οντολογική και βιοπολιτική προσέγγιση του έργου ως αστερισμό τραγωδιών μέσα στην τραγωδία:
- Η τραγωδία του εξεγερμένου Ανθρώπου: Αντιγόνη
- Η τραγωδία της Εξουσίας: Κρέων
- Η τραγωδία του Συγκρουσιακού ανθρώπου: Ισμήνη
- Η τραγωδία του Λόγου: Αίμων
- Η τραγωδία της Προφητείας: Τειρεσίας
- Η τραγωδία του βραχυκυκλωμένου ανθρώπου: Ευρυδίκη
- Η τραγωδία της Υποτακτικότητας: Φύλακας
- Η τραγωδία της Δημοκρατίας: Χορός
Ο Χορός διαρκώς αναζητά το μέτρο. Θέτει ερωτήματα, αμφισβητεί και αυτό-αμφισβητείται, κρίνει και κρίνεται, αναιρεί και αυτό - αναιρείται. Προσπαθεί με μεγάλη αγωνία να ορίσει το δίκαιο και το άδικο, το σωστό και το λάθος, τον θύτη και το θύμα, χωρίς να υπάρχει καμία εξωκοσμική αρχή να δώσει σαφείς και οριστικές απαντήσεις. Πρόκειται για την Τραγωδία της Δημοκρατίας. Δεν μπορεί κανείς να είναι ήσυχος, αναθέτοντας την ευθύνη πολιτών και πόλης σε κάποιον θεό ή σωτήρα: «Ή θα είμαστε ήσυχοι ή θα είμαστε ελεύθεροι», έγραφε ο Θουκυδίδης.
Η Αρχαία Ελληνική Τραγωδία:
Η αρχαία Τραγωδία είναι τελετουργικό θέατρο προς τιμήν του θεού Διόνυσου, θεού της γονιμότητας και της βίας, της μεταμόρφωσης και των ενστίκτων. Βγαίνει μέσα από το συλλογικό ασυνείδητο της κοινωνίας. Μελετάει τη Ζωή στα ακραία όρια της Φύσης, της Ύπαρξης και της Ιστορίας. Είναι ένα βιοπολιτικό θέατρο, που ασκεί δριμύτατη κριτική στο δημοκρατικό πολίτευμα που το γέννησε, με σκοπό το ίδιο αυτό πολίτευμα να βαθαίνει διαρκώς τα χειραφετητικά του χαρακτηριστικά.
Η Τραγωδία, παιδί και μήτρα της Φιλοσοφίας και της Δημοκρατίας, είναι θέατρο καθολικής αμφισβήτησης. Μας προσκαλεί σε μια ριζική επαναξιολόγηση όλων των αξιών της ζωής, με το βλέμμα στραμμένο στον ενεργό και χειραφετημένο πολίτη σε διαρκή εγρήγορση.
