«ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ – ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ

(αίτημα του διεκδικητικού πλαισίου της μεγάλης απεργίας του 2006)

Τριάντα χρόνια μετά την κατάργηση του επιθεωρητή και του επιθεωρητισμού - το 1982 από την κυβέρνηση του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου - ο Υπουργός Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλος έδωσε στη δημοσιότητα το Σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος για την αξιολόγηση. Όπως αναφέρεται στην επιστολή που απέστειλε στις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες το σχέδιο Π.Δ. «συντάχθηκε στο πλαίσιο των Νόμων 4024/2011 και 4072/2012».

Είναι προφανές, από την επιστολή και μόνο, ότι η αξιολόγηση – χειραγώγηση που προβλέπει ο 4024/12 για τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα επεκτείνεται και στην εκπαίδευση.

Οι εκπαιδευτικοί αξιολογούνται από μονοπρόσωπα όργανα (Δ/ντή – Σχολ. Σύμβουλο) και κατατάσσονται σε κατηγορίες.

Το σχέδιο του Π.Δ. μας γυρίζει ακριβώς 30 χρόνια πίσω, στην προ του 1982 εποχή, αφού τα όσα προβλέπει, με ελάχιστες παραλλαγές, ίσχυαν και τότε:

• Ο επιθεωρητής και ο Διευθυντής του σχολείου αξιολογούσε τότε, ο Σχολικός Σύμβουλος και ο Διευθυντής του σχολείου αξιολογεί τώρα.

• Ελλιπής, επαρκής, καλός, πολύ καλός, εξαίρετος, κλπ. οι χαρακτηρισμοί τώρα, παρόμοιοι τότε. Το μόνο που αλλάζει είναι η κλίμακα της βαθμολογίας. Αντί για το 50, που ίσχυε ως άριστα τότε, τώρα ισχύει το 100.

• Σύνδεση με τη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη υπήρχε τότε, ακριβώς το ίδιο υπάρχει και τώρα.

Επιστροφή, λοιπόν, στο παρελθόν με το νέο – υποτίθεται – Π.Δ. Σα να μην πέρασε μια μέρα από τότε!!!

Η παράταξή μας, η Π.Α.Σ.Κ./ΔΗ.ΣΥ., που πρωτοστάτησε στους αγώνες για την κατάργηση του επιθεωρητή και του επιθεωρητισμού που – μαζί με την ίδρυση των παιδαγωγικών τμημάτων το 1982 – ήταν από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις στην ιστορία του Κλάδου, που έδωσε όλες της τις δυνάμεις σ’ αυτά τα 30 χρόνια - κόντρα στους Νόμους του Αρσένη, του Ευθυμίου, της Γιαννάκου, του Στυλιανίδη και της Διαμαντοπούλου - για να μην επιστρέψουμε στο καθεστώς χειραγώγησης και αστυνομοκρατίας στα σχολεία, θα δώσει και τώρα τη μάχη μαζί με ολόκληρο τον Κλάδο για να διατηρηθεί το καθεστώς παιδαγωγικής ελευθερίας και δημοκρατίας που υπάρχει στα σχολεία, για να μην περάσει το σχέδιο Π.Δ. του Υπουργείου Παιδείας.

ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ – ΑΝΑΤΡΟΦΟΔΟΤΗΣΗ,

με στόχο τη βελτίωση, του εκπαιδευτικού έργου

Παρά τα όσα λέγονται, πως η Δ.Ο.Ε. δεν έχει θέσεις για την αξιολόγηση, υπενθυμίζουμε ότι από το 1993 ο κλάδος μέσα από Γενικές Συνελεύσεις και επιστημονικά συνέδρια έχει καταλήξει σε συγκεκριμένες θέσεις για την αξιολόγηση και έχει ξεκαθαρίσει ότι λέει ΝΑΙ στην αξιολόγηση – αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου.

Η αξιολόγηση που προτείνουμε πρέπει να λειτουργεί ως ανατροφοδοτικός μηχανισμός της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Να αξιολογεί το σύνολο των εμπλεκομένων στην εκπαιδευτική διαδικασία (υποδομές, αναλυτικά προγράμματα, βιβλία, επιμόρφωση, συνθήκες άσκησης εκπαιδευτικού έργου), να κινείται στους άξονες προγραμματισμός, στοχοθεσία, παρακολούθηση και αξιολόγηση από συλλογικά όργανα (Σύλλογος Διδασκόντων σε συνεργασία με το Σχολικό Σύμβουλο), να έχει στόχο την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου και τη βελτίωση του εκπαιδευτικού. Η διαδικασία της αξιολόγησης οφείλει να απαντά στα εξής ερωτήματα :

1. Τι προγραμματίζεται.

2. Πώς εφαρμόζεται, αυτό που προγραμματίζεται, στην πράξη.

3. Τι αξιολογείται.

4. Πώς αποτιμάται το τελικό αποτέλεσμα

5. Ποιες πρωτοβουλίες πρέπει να αναληφθούν για τη βελτίωση τις προσπάθειας.

Για μας η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου αφορά εκείνη τη διαδικασία που θα συνδέει το προϊόν της αξιολόγησης, είτε της σχολικής μονάδας, είτε της ευρείας περιφέρειας με μέτρα διορθωτικά τόσο σε οικονομική κατεύθυνση όσο και σε διδακτική - παιδαγωγική. Η διαρκής επιμόρφωση, η πλήρης υλικοτεχνική υποδομή, ο συμβουλευτικός ρόλος των στελεχών της εκπαίδευσης και μόνο, είναι μερικές από τις δικλείδες που ασκούν προωθητικό ρόλο στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου.

Ο εκπαιδευτικός και το έργο του δεν κρίνονται από μονοπρόσωπα αλλά από συλλογικά όργανα, το δε αποτέλεσμα της κρίσης σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι προϊόν αποκλειστικά αξιολογικής έκθεσης και δεν είναι δυνατό να χρησιμοποιείται ως πειθαρχικό μέτρο και να συνδέεται με την υπηρεσιακή, μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη του εκπαιδευτικού. Τόσο στον προγραμματισμό, στο σχεδιασμό και στην αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου βασική και καθοριστική είναι η συμμετοχή του Συλλόγου Διδασκόντων σε συνεργασία με το σχολικό Σύμβουλο.

Εκείνο που πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους και ιδιαίτερα από τα εμπλεκόμενα μέρη είναι, ότι για να εφαρμοστεί και ιδιαίτερα να πετύχει ένα σύστημα αξιολόγησης, πρέπει να συζητηθεί και να τύχει της αποδοχής τόσο από την πλευρά των αξιολογητών, όσο και των αξιολογούμενων. Από το προϊόν της αξιολογικής διαδικασίας πρέπει να προκύπτει όφελος, ποιότητα και αναβάθμιση της ίδιας της εκπαίδευσης.

Ύστερα από τα παραπάνω, είναι προφανές ότι το σχέδιο του Π.Δ. δεν μπορεί να αποτελέσει βάση διαλόγου με τον κλάδο, αφού η αξιολόγηση που προτείνει είναι τιμωρητική, κατηγοριοποιεί τους εκπαιδευτικούς και μοναδικό στόχο έχει τη χειραγώγησή τους. Για μας προϋπόθεση για οποιαδήποτε συζήτηση με το Υπουργείο Παιδείας για το ζήτημα της αξιολόγησης είναι η δέσμευσή του ότι η αξιολόγηση ΔΕ ΘΑ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ:

1) με κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών

2) με μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη

3) με τις απαράδεκτες ποσοστώσεις του Ν.4024/11

4) με απολύσεις.

Αν ο Υπουργός Παιδείας δεσμευθεί σ’ αυτές τις αρχές, καταργώντας τις αντίστοιχες διατάξεις του Ν.4024/11, τότε μπορεί να γίνει συζήτηση με βάση τις θέσεις του κλάδου, προκειμένου να καταλήξουμε σε κοινά αποδεκτές λύσεις με στόχο τη βελτίωση του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου.

Σε διαφορετική περίπτωση η αντίδραση του οργανωμένου κλάδου θα είναι τέτοια που θα ανατρέψει τα σχέδια της κυβέρνησης και του Υπουργού Παιδείας.

Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ – ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.

Από την Π.Α.Σ.Κ./ΔΗ.ΣΥ».