Σε σχετικό δελτίο τύπου η Τομεακή Εεπιτροπή αναφέρει:
Να στηρίξουν το ΚΚΕ στις βουλευτικές εκλογές γιατί «όλα αυτά τα χρόνια φώτισε τους πραγματικούς στόχους της "απελευθέρωσης" της αγοράς ενέργειας και της "Πράσινης μετάβασης", ανέδειξε έγκαιρα τις ολέθριες συνέπειες που έχει για το λαό η υλοποίηση της στρατηγικής της ΕΕ και μπήκε μπροστά, μαζί σας για να οργανωθεί η αντίσταση και η αντεπίθεση σε αυτούς τους επικίνδυνους σχεδιασμούς» υποστήριξε ο Αντώνης Ραλλάτος, μέλος της ΚΕΟΕ και υπεύθυνος του Τμήματος περιβάλλοντος της ΚΕ σε εκδήλωση με θέμα: «Με το ΚΚΕ, ενάντια στην πολιτική της απελευθέρωσης της ενέργειας και της δήθεν πράσινης ανάπτυξης που εκτοξεύει την ενεργειακή φτώχεια για το λαό. Όχι στην περαιτέρω υποβάθμιση της περιοχής μας με ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά πάρκα.» της ΤΕ Πρέβεζας του ΚΚΕ που πραγματοποιήθηκε στον Ωρωπό την Κυριακή 19/3, στο πολιτιστικό κέντρο.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν οι υποψήφιοι βουλευτές του ΚΚΕ στο νομό Ζήνα Μαλεζά και Μαρία Τζίμα και ο υποψήφιος δήμαρχος Πρέβεζας με την Λαϊκή Συσπείρωση Κώστας Κύρλας. Τέλος παρεμβάσεις έγιναν από την Τίνα Ζέκα περιφερειακή σύμβουλο του ΚΚΕ καθώς και από τον Δημήτρη Ντούλια μέλος της επιτροπής αγώνα ενάντια στις ανεμογεννήτριες στην περιοχή του Θεσπρωτικού.
Στην εισηγητική του ομιλία ο Αντώνης Ραλάτος υποστήριξε ότι ο λαός της περιοχής γνωρίζει από πρώτο χέρι τις αρνητικές συνέπειες τις «πράσινης μετάβασης» γιατί «ζείτε τις επιπτώσεις από την λειτουργία των ΑΠΕ και των εταιρειών βιοαποβλήτων στη ζωή σας, στη ζωή των κτηνοτρόφων, στη λειτουργία των συστημάτων άρδευσης και τις επιπτώσεις στο αρχαίο ρωμαϊκό υδραγωγείο προς τη Νικόπολη, στο δάσος της περιοχής, στο περιβάλλον» για να τονίσει στη συνέχεια ότι για όλα αυτά τα ζητήματα το ΚΚΕ έχει κάνει σχετικές ερωτήσεις στη Βουλή.
Αναφερόμενος στο εμπόριο «ελπίδας και φόβου» στο οποίο επιδίδονται η κυβέρνηση της ΝΔ και τα λοιπά αστικά κόμματα αυτήν την περίοδο μπροστά στις εκλογές ο Αντώνης Ραλλάτος σχολίασε ότι σε αυτή τη μάχη κρατούν «ξύλινα σπαθιά» γιατί όλοι τους είναι συνένοχοι για την πολιτική που γεννάει την ενεργειακή φτώχεια και ας παριστάνουν τώρα τους σωτήρες.
Κάλεσε τους παρευρισκόμενους να σκεφτούν με βάση την πείρα τους. Ήταν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ που έλεγαν ότι μόλις υλοποιηθεί η στρατηγική της ΕΕ, η «απελευθέρωση» στην ενέργεια, θα διασφαλίσει φθηνό ρεύμα για το λαό, ενώ ο ανταγωνισμός των ομίλων θα φέρει χαμηλές τιμές για τη λαϊκή οικογένεια και άφθονες καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας και αντί αυτού σήμερα η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος εκτοξεύτηκε.
Πρόσθετα όλοι τους παπαγάλιζαν πως με τη στρατηγική της «Πράσινης μετάβασης» θα προστατευτεί το περιβάλλον και ο πλανήτης για να αναφερθεί στην υποκρισία τους να βαφτίζουν τους πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής και το πανάκριβο αμερικάνικο υγροποιημένο φυσικό αέριο LNG ως «πράσινο».
Αντίστοιχα για τη λιγνιτική παραγωγή που ήταν τάχα θέμα ζωής και θανάτου να σταματήσει, «πληροφορηθήκαμε ότι τώρα πρέπει να παραταθεί για να κερδηθεί ο ενεργειακός πόλεμος απέναντι στη Ρωσία» δήλωσε χαρακτηριστικά για να υπενθυμίσει στη συνέχεια ότι μεγάλες δασικές εκτάσεις ακόμα και μέσα σε περιοχές Natura καταστράφηκαν από την υπερσυσσώρευση γιγάντιων αιολικών πάρκων με αρνητικές επιπτώσεις τον υδροφόρο ορίζοντα και την αντιμετώπιση πλημμυρικών φαινομένων.
Στην πραγματικότητα επεσήμανε ο ομιλητής η δήθεν «πράσινη μετάβαση» υλοποιείται με μοναδικό στόχο να δημιουργήσει νέες ευκαιρίες για μεγάλες καπιταλιστικές επενδύσεις, να ξεπεραστεί το πρόβλημα της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων που δεν επενδύονται και έχει γίνει μόνιμο πρόβλημα στην καπιταλιστική ανάπτυξη κατέληξε.
Υπενθύμισε ότι όλα τα αστικά κόμματα είναι συνένοχα για την προώθηση αυτής της πολιτικής σε βάρος του λαού γιατί όλοι μαζί διέπραξαν το έγκλημα της απολιγνιτοποίησης της χώρας.
Απέναντι σε αυτές τις πολιτικές που «κόβουν την ανάσα» του λαού μοναδική λύση και εγγύηση αποτελεί η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, γιατί έχει πολιτική πρόταση που μπορεί να διασφαλίσει την ευημερία του λαού τόνισε.
«Υπάρχει διέξοδος, είναι ο σοσιαλισμός» επισήμανε, για να υποστηρίξει αμέσως μετά ότι ο ενεργειακός σχεδιασμός του σοσιαλισμού μπορεί να αξιοποιήσει το σύνολο των εγχώριων ενεργειακών πηγών για να εξαλειφθεί η ενεργειακή φτώχεια και η ανεργία, να μειωθεί η ενεργειακή εξάρτηση της χώρας από τις εισαγωγές, να προστατευτεί η ασφάλεια των εργαζομένων, του περιβάλλον και υγεία των κατοίκων αφού σε μία τέτοια κοινωνία η ενέργεια, η εργατική δύναμη, το περιβάλλον, δεν αποτελούν πλέον εμπορεύματα.
500% αύξηση της αδειοδοτημένης ισχύος των ΑΠΕ σε έναν χρόνο
Στην παρέμβαση της η Τίνα Ζέκα αναφέρθηκε στην πείρα από τη συμμετοχή της στην επιτροπή περιβάλλοντος της περιφέρειας Ηπείρου και την θετική κατά συντριπτική πλειοψηφία γνωμοδότηση των επενδυτικών σχεδίων ΑΠΕ στην Ήπειρο. Τόνισε ότι η δημόσια διαβούλευση που προβλέπεται από τον νόμο είναι η υποκριτική, αφού δεν συμμετέχουν οι κάτοικοι, δεν εκφράζουν την άποψή τους, ενώ η θετική ή αρνητική τοποθέτηση της επιτροπής περιβάλλοντος έχει καθαρά γνωμοδοτικό χαρακτήρα δεν επιδρά ουσιαστικά στην αδειοδότηση της εγκατάστασης των ΑΠΕ.
Πρόσθετα τόνισε ότι η στάση των πολιτικών δυνάμεων που συμμετέχουν στην επιτροπή περιβάλλοντος και το περιφερειακό συμβούλιο καθορίζεται με κριτήριο τη στήριξη των εταιρειών των ΑΠΕ, για να διευκρινίσει ότι ακόμη και αν ψηφίσουν αρνητικά το κάνουν για να προστατεύσουν αλλά επιχειρηματικά συμφέροντα, όπως έπραξαν σε αντίστοιχη περίπτωση και την περιοχή του Ζαγορίου που αρνήθηκαν την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών για την προστασία των τουριστικών επενδύσεων τις περιοχής.
Παράλληλα η Τίνα Ζέκα δεν άφησε ασχολίαστο ότι ενώ από τη μία οι πολιτικές δυνάμεις στο περιφερειακό συμβούλιο κόπτονται για την προστασία του περιβάλλοντος, την ίδια ώρα τοποθετήθηκαν θετικά στην αδειοδότηση ερευνητικής γεώτρησης της energean oil στη Ζίτσα για την ανεύρεση κοιτάσματος φυσικού αερίου.
Στη συνέχεια ανέδειξε τη δύναμή της λαϊκής κινητοποίησης και του αγώνα των κατοίκων της περιοχής τονίζοντας ότι «υπάρχουν δύο περιπτώσεις που ίδρωσε το αυτί τους κυριολεκτικά, που αναγκάστηκαν και στο περιφερειακό συμβούλιο και στην επιτροπή περιβάλλοντος να ψηφίσουν αρνητικά, η μία ήταν στην περίπτωση στο Λίγκο στο δήμο Ζίτσας που προβλέπονταν να γίνει ένα συγκρότημα από 5 μονάδες επεξεργασίας βιορευστων και η άλλη η περίπτωση του φαραωνικού φωτοβολταϊκού στην Κρανιά.
Τέλος αναφερόμενη στις φωνές που λένε «να φύγει η ανεμογεννήτρια από το χωριό μου και ας πάει όπου θέλει», υπογράμμισε ότι ένας τέτοιος αγώνας έχει κοντά ποδάρια, είναι αμυντικός, γιατί το πρόβλημα γεννιέται από την υλοποίηση της πολιτικής της «απελευθέρωσης» της ενέργειας και της «Πράσινης μετάβασης» και απέναντι σε αυτές πρέπει να ορθωθεί ανάστημα, να δημιουργηθεί ένα πανελλαδικό κίνημα που θα βάζει φρένο στην υλοποίηση τους.
«Αλλιώς σύντροφοι και συναγωνιστές θα κουραστούμε να κυνηγάμε ανεμογεννήτριες, 1 θα διώχνουμε και 5 θα ξεφυτρώνουν» σχολίασε, για να αποκαλύψει ότι τα στοιχεία από τις αδειοδοτήσεις μόνο στο Δήμο Πρέβεζας δείχνουν ότι μόλις ένα χρόνο πριν προβλέπονταν 6 έργα ΑΠΕ συνολικής μέγιστης ισχύος 38,68MW και μετά από ένα χρόνο έχουν γίνει 11 έργα ΑΠΕ, συνολικής μέγιστης ισχύος 191,75MW! Αύξηση 500% !!!
Ο Δημήτρης Ντούλιας μηχανικός περιβάλλοντος και μέλος της επιτροπής αγώνα ενάντια στις ανεμογεννήτριες στην περιοχή του Θεσπρωτικού υποστήριξε ότι οι σχεδιασμοί των εταιρειών και του κράτους για την περιοχή προβλέπουν την εγκατάσταση 46 ανεμογεννητριών και την επέκταση τους σε 92 παράλληλα με την ανάπτυξη φωτοβολταϊκών πάρκων δηλαδή την μεταμόρφωση της περιοχής σε παραγωγό ενέργειας αλλάζοντας βίαια την χρήση γης με σοβαρές επιπτώσεις για την οικονομική και κοινωνική ζωή των κατοίκων.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην θετική έκβαση του αγώνα των κτηνοτρόφων της περιοχής της κρανιάς ενάντια στην εγκατάσταση φωτοβολταϊκού πάρκου στην περιοχή τους για να υποστηρίξει ότι είναι κρίσιμο για την παρεμπόδιση των σχεδιασμών να μπει μπροστά η νέα γενιά που ζει και εργάζεται στην περιοχή.
Από τη συζήτηση που ακολούθησε αναφέρθηκε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που οι κάτοικοι του Ωρωπού έρχονται αντιμέτωποι με την εγκληματική πολιτική του Κράτους που απειλεί την ποιότητα ζωής τους. Συγκεκριμένα από ομιλητή επισημάνθηκε ότι τη δεκαετία του ‘80 τοποθετήθηκαν από το κράτος στο χωριό πλάκες αμιάντου στις στέγες των σπιτιών ενώ απαγορεύονταν με αποτέλεσμα το 30% των θανάτων του χωριού να οφείλεται από καρκίνους.
Όταν οι κάτοικοι την δεκαετία του 2000 ζήτησαν την απομάκρυνση τους, το κράτος τους απάντησε ότι μπορεί να τους χορηγήσει δάνεια ώστε να αναλάβουν αυτοί τα έξοδα, την ίδια ώρα που επιδοτεί με εκατομμύρια το μεγάλο κεφάλαιο. Παράλληλα επισημάνθηκε ότι οι λεγόμενες πράσινες επενδύσεις θα επηρεάσουν αρνητικά 30 οικογένειες κτηνοτρόφων ενώ χαρακτηρίστηκε πρόκληση η τοποθέτηση ανεμογεννήτριας μόλις 200 μέτρα από τα σπίτια του χωριού. Ήταν η κινητοποίηση κατοίκων και σωματείων που απέτρεψε αυτή την εξέλιξη.
Ο Αντώνης Ραλλάτος κλείνοντας τη συζήτηση κάλεσε τους παρευρισκόμενους να αναρωτηθούν από ποιον χτυπιέται η ποιότητα της ζωής τους, ποιος είναι ο αντίπαλος που τους απειλεί για να απαντήσει ότι είναι το αστικό κράτος που είναι εχθρικό απέναντι στις λαϊκές ανάγκες. Παράλληλα διευκρίνισε ότι είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι που επιβάλλουν τις πολιτικές τους στο κράτος, είναι το δικό τους κράτος. Αυτό το κράτος υπηρετούν τα αστικά πολιτικά κόμματα για αυτό θα είναι αντιλαϊκή η οποιαδήποτε επόμενη κυβέρνηση υποστήριξε.
Σε ερώτηση για τις Ενεργειακές κοινότητες υπογράμμισε ότι είναι ένα τέχνασμα για να αποσπάσουν τη συναίνεση του τοπικού πληθυσμού βάζοντας τους «να μπουν στο λούκι» να βάλεις λεφτά για να παράγεις ενέργεια και να την πουλάς στις εταιρείες, με το τυράκι ότι θα πετύχουν εξοικονόμηση κόστους ενέργειας, αποκρύβοντας παράλληλα ότι στην πορεία διαμόρφωσης της αγοράς θα αλλάξουν οι όροι των συμβολαίων και τα όποια προσδοκόμενα οφέλη.
