Σε ολοκλήρωση με διαδικασίες εξπρές της επανεξέτασης των έργων διαχείρισης απορριμμάτων που πρόκειται να υλοποιηθούν με τη μέθοδο ΣΔΙΤ ( Σύμπραξη Δημόσιου και ιδιωτικού Τομέα), προκειμένου να μην υπάρξουν καθυστερήσεις στα ώριμα έργα, αναφέρθηκε ο Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος Γιάννης Τσιρώνης.

«Βιαζόμαστε, περισσότερο από ότι φαντάζεστε, περισσότερο ακόμα και από τους ιδιώτες» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Τσιρώνης, απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου για αν υπάρχει κίνδυνος καθυστέρησης ώριμων έργων λόγω της επανεξέτασης ορισμένων κριτηρίων και ενόψει των επικείμενων (εντός του Ιανουαρίου) σχετικών αποφάσεων της Διυπουργικής Επιτροπής για τα μεγάλα έργα. Ταυτόχρονα, ο Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος, διευκρίνισε, ότι ούτε η κυβέρνηση ούτε οι συναρμόδιοι υπουργοί έχουν εμμονή με το εάν η διαχείριση θα γίνεται μέσω του Ιδιωτικού, του Δημόσιου Τομέα ή μέσω μίας Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, αρκεί ο σχεδιασμός της επένδυσης να εναρμονίζεται με τον Εθνικό Σχεδιασμό Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) και τον ΠΕΣΔΑ και να λαμβάνονται υπ' όψη οι παρακάτω προϋποθέσεις: Το κόστος της επένδυσης, η διάρκεια της απόσβεσης, η εγγυημένη ποσότητα των αποβλήτων , η χωροθέτηση των εγκαταστάσεων επεξεργασίας των σκουπιδιών και εν τέλει η αξιοποίηση του υπολείμματος.

Σε σχέση με τις προϋποθέσεις αυτές, ο κ. Τσιρώνης προσέθεσε, ότι είναι εύλογο να υπάρχει εγγυημένη ποσότητα στις συμβάσεις παραχώρησης, προκειμένου να πληρούνται τα τραπεζικά κριτήρια για να χρηματοδοτούν οι τράπεζες τα έργα. Υπάρχει ωστόσο, προβληματισμός, σχετικά με τη χρονική διάρκεια των 28 ετών που προβλέπεται για τα περισσότερα έργα ΣΔΙΤ.

Αναφερόμενος εξάλλου στον νέο Εθνικό Σχεδιασμό Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) , τον χαρακτήρισε ως πραγματικότητα, θεσμοθετημένη με πράξη υπουργικού συμβουλίου, η οποία κάνει πλέον εφικτή την εφαρμογή της «κυκλικής» οικονομίας, τομέα στον οποίο η Ελλάδα έχει μείνει πολύ πίσω σε σχέση με τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.

Ο Αν. Υπουργός, έδωσε επίσης έμφαση στην χωριστή διαλογή των βιοαποδομήσιμων υλικών και στην περαιτέρω αξιοποίησή τους, για να προσθέσει ότι η τεχνολογία επιτρέπει σήμερα win-win λύσεις και για τον πολίτη και για την επιχειρηματικότητα. Αναφερόμενος στην αναμενόμενη συμβολή στην ανάπτυξη από τα έργα διαχείρισης απορριμμάτων, προέβλεψε τη δημιουργία 16.000 θέσεων εργασίας και κύκλο εργασιών 2 δις. ευρώ.Σημείωσε ακόμη, ότι σε δύο με τρία χρόνια θα είναι δυνατή η υιοθέτηση ανταποδοτικών τελών στον τομέα διαχείρισης απορριμμάτων.Τέλος, ο κ. Τσιρώνης ανέφερε ότι ο νέος ΕΣΔΑ δίνει μεγάλη ευελιξία σε κάθε Δήμο μεμονωμένα, αλλά επιτρέπει και την συνεργασία μεταξύ των Δήμων, για την καλύτερη εξεύρεση λύσεων στη διαχείριση των απορριμμάτων κάθε περιοχής.

Οι αλλαγές των διοικήσεων του Κράτους δεν πρέπει να ακυρώνουν κρίσιμους αγώνες και χρόνιες προσπάθειες των αιρετών αυτοδιοικητικών αρχών, ανέφερε στο δικό της χαιρετισμό η κ. Τατιάνα Καλογιάννη – Σταύρου, Αντιπεριφερειάρχης Περιβάλλοντος και Υποδομών Ηπείρου, μια από τις Περιφέρειες που παρουσίασε στο συνέδριο το δικό της ώριμο έργο διαχείρισης απορριμμάτων με ΣΔΙΤ.

Όπως χαρακτηριστικά τόνισε η κ. Καλογιάννη «σχεδιάσαμε σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα, βασισμένοι σε μία «από κάτω προς τα πάνω» (bottom-up) ανάλυση των αναγκών με ρεαλισμό και ευθυκρισία, προσαρμοστήκαμε στα διατιθέμενα χρηματοδοτικά μέσα, αναζητήσαμε νέες πηγές χρηματοδότησης με στέρεα και βάσιμα επιχειρήματα, καταστρώσαμε, στο σωστό χρόνο, τον αναγκαίο σχεδιασμό αδειοδοτήσεων και χωροθετήσεων των κρίσιμων έργων και θέσαμε την εξυπηρέτηση των αναγκών του πολίτη, με οποιαδήποτε ιδιότητα και αν συμμετέχει στο παραγωγικό και κοινωνικό γίγνεσθαι, σε απόλυτη προτεραιότητα. Υπό αυτό το πλαίσιο, επιζητούμε να συνεργαζόμαστε και με την Κεντρική Κυβέρνηση, αλλά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό».

Η Αντιπεριφερειάρχης Ηπείρου ανέφερε τέλος, ότι μόνος τρόπος για την υλοποίηση των ανεκτέλεστων έργων διαχείρισης αποβλήτων, λόγω της ιδιαίτερα περιορισμένης δυνατότητας κρατικής χρηματοδότησης και τους περιορισμούς των ελληνικών τραπεζών, είναι τα νέα χρηματοδοτικά μέσα όπως οι ΣΔΙΤ και τα Ομόλογα Έργου. Αυτά θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στη χρηματοδότηση των έργων υποδομών, προσθέτοντας ένα στοιχείο χαμηλού κινδύνου στα χαρτοφυλάκια των θεσμικών επενδυτών.