H παράταξη της «Λαϊκής Συσπείρωσης» (ΛΑ.ΣΥ.) της Περιφέρειας Ηπείρου επανήλθε στο θέμα που συζητήθηκε διεξοδικά και δόθηκαν όλες οι απαντήσεις στο πρόσφατο Περιφερειακό Συμβούλιο για τους Σταθμούς Μεταφόρτωσης (ΣΜΑ) και γενικότερα για τον περιφερειακό σχεδιασμό διαχείρισης απορριμμάτων. Αναμέναμε ότι στο διάστημα που μεσολάβησε, η συγκεκριμένη αυτοδιοικητική παράταξη να είχε κατασταλάξει σε ορισμένα συμπεράσματα και τουλάχιστον να τοποθετηθεί επί του σημαντικότερου όπως το θεωρούμε, αν στηρίζει ή όχι τη Διοίκηση της ιδιωτικής εταιρείας που διαχειρίζεται στο εργοστάσιο Επεξεργασίας Απορριμμάτων και ιδιαίτερα τον Διευθύνοντα Σύμβουλό της. Φθάνει μάλιστα στο σημείο να εγκαλεί τον Περιφερειάρχη που δημόσια έχει ζητήσει την αντικατάστασή του!

Από ό,τι φαίνεται όμως για τη ΛΑ.ΣΥ. όλα είναι διορισμοί. Όμως το εργοστάσιο απορριμμάτων Ηπείρου το διαχειρίζεται ιδιωτική εταιρία (ΣΔΙΤ) και στον ιδιωτικό τομέα δεν υπάρχουν διορισμοί, αλλά μόνο προσλήψεις, χωρίς μοριοδότηση, ούτε με άλλα αντικειμενικά κριτήρια.

Ο Περιφερειάρχης στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου αναφέρθηκε στο γεγονός ότι ζήτησε να προσληφθεί στο εργοστάσιο συγγενικό του πρόσωπο με σοβαρό πρόβλημα υγείας για να δείξει ακριβώς αυτό: Ότι παρόλο που απευθύνθηκε σε ιδιώτη, όπως θα απευθυνόταν οποιοσδήποτε συμπολίτης μας που ψάχνει να βρει δουλειά, δηλαδή ‘χτύπησε πόρτα’ από ανάγκη, ‘έφαγε πόρτα’ στη συγκεκριμένη περίπτωση από τη συγκεκριμένη εταιρεία. Αυτό είναι το …μεγάλο παρασκήνιο κατά τη «Λαϊκή Συσπείρωση», που το αποκάλυψε μάλιστα μόνος του ο Περιφερειάρχης!

Η ΛΑ.ΣΥ. κάνει «σημαία ευκαιρίας» το γεγονός ότι ζήτησε με εισαγγελική παραγγελία από την Περιφέρεια δημόσια έγγραφα, στα οποία και η ίδια είχε συμπράξει. Μετά τη… μεγάλη αυτή επιτυχία και αφού έχει μεγάλη άνεση σε εισαγγελικές παραγγελίες, ας κάνει μια ακόμη ώστε να ενημερωθεί και να ενημερώσει τους πολίτες της Ηπείρου ποιοι απασχολούνται στο εργοστάσιο, ώστε να ξεκαθαριστεί άπαξ δια παντός ποιος ή ποιοι είχαν πρόσβαση στην ιδιωτική εταιρεία. Πάντως όχι ο Περιφερειάρχης.

Τέλος, όσο αφορά το «τα χαΐρια σας… πάει πολύ….πάρα πολύ…», τέτοιες εκφράσεις στο δημόσιο λόγο μόνο λύπη μπορούν να προκαλούν, όταν προέρχονται από μια παράταξη, που, στο συλλογικό υποσυνείδητο, έχει καταγραφεί για την ευπρέπεια του λόγου της.

Τέλος, για τον κατήφορο που επικαλούνται, αντικειμενικά κανείς δεν ακολουθεί κανέναν στον κατήφορο, ο κατήφορος είναι ατομική υπόθεση και ευθύνη.