Η ανακοίνωση αναφέρει:

«Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκφράζει την αμέριστη αλληλεγγύη της στην εργατική τάξη της Νότιας Αφρικής. Μνήμη και τιμή για τους δολοφονημένους απεργούς μεταλλωρύχους! Στις 10 Αυγούστου στην πόλη Μαρικάνα πάνω από 3.000 εργάτες στα ορυχεία της περιοχής κατέβηκαν σε απεργία ζητώντας αυξήσεις στους μισθούς. Η πολυεθνική Lonmin, η οποία ειδικεύεται στις εξορύξεις μεταλλικών ορυκτών και είναι παγκοσμίως η τρίτη μεγαλύτερη παραγωγός με αμύθητα κέρδη, φροντίζει να κηρυχθεί παράνομη η απεργία, απειλεί τους εργάτες με απόλυση, στήνει απεργοσπαστικό μηχανισμό και ζητά την επέμβαση της αστυνομίας. Η αστυνομία ανταποκρίνεται στα κελεύσματα της αδίστακτης εργοδοσίας και με ωμή καταστολή δολοφονεί 36 εργάτες και τραυματίζει πάνω από 80.

Πρόκειται για ένα φρικτό αντεργατικό έγκλημα για το οποίο φέρει ακέραια την ευθύνη η δήθεν «προοδευτική» κυβέρνηση στην οποία συμμετέχουν το Εθνικό Αφρικανικό Κογκρέσο, το «Κομμουνιστικό» Κόμμα και η Ομοσπονδία Συνδικάτων COSATU. 18 χρόνια μετά την πτώση του απαρτχάιντ, η εργαζόμενη πλειοψηφία της Νότιας Αφρικής συνεχίζει να στενάζει κάτω από το ζυγό των πολυεθνικών και των μεγαλογαιοκτημόνων της γης. Οι δολοφονίες των απεργών φανερώνουν το πραγματικό πρόσωπου του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος. Η θλιβερή προσπάθεια να υποβαθμιστεί το θέμα σε διένεξη μεταξύ συνδικάτων και οι γενικές επικλήσεις στη δικαιοσύνη αποτελούν συγκάλυψη και συνενοχή.

Η μαζική δολοφονία αποτελεί έγκλημα σε βάρος των εργαζομένων λαών σε όλη τη γη. Από τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ που έστειλε τα ΜΑΤ να «αποκαταστήσουν την τάξη» στη Χαλυβουργία και την Ισπανική καταστολή των ανθρακωρύχων μέχρι τη μαζική δολοφονία των μεταλλωρύχων στη Νότια Αφρική, οι καπιταλιστές και το πολιτικό τους προσωπικό θυσιάζουν τα πάντα, από το καθημερινό ξεζούμισμα του ιδρώτα και της υπεραξίας μέχρι την κτηνώδη αφαίρεση της ζωής των εργαζομένων, στο βωμό του κέρδους. Αποτελεί χρέος μας να συνεχίσουμε τον αγώνα της αντικαπιταλιστικής ανατροπής δυναμώνοντας τους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες σε κάθε χώρα και χτίζοντας δεσμούς αλληλεγγύης και κοινής διεθνιστικής πάλης. Η καθημερινή μάχη για την επιβίωση και ο αταλάντευτος αγώνας μας για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο αποτελούν το δικό μας φόρο τιμής στους νεκρούς της τάξης μας».