Π
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ – ΚΙΝΗΣΕΙΣ – ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Δημοσίου
ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΚΑΙ Η ΓΥΜΝΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ
ΔΕΝ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΛΑΣΠΗ
Σε αδιέξοδο φαίνεται ότι έχει βρεθεί η συνδικαλιστική ηγεσία του ΠΑΜΕ, λόγω της επιμονής της κομματικής καθοδήγησης, ιδιαίτερα στο τελευταίο διάστημα, να παίζουν το ρόλο του κυματοθραύστη των απεργιακών αγώνων.
Η πρότασή τους για 48ωρες απεργίες, είχε οικτρή τύχη στις Γεν. Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ.
Στο Γενικό Συμβούλιο τηςΑΔΕΔΥστις 21/9, «οχυρωμένοι» πίσω από τη δικαιολογία για καλή προετοιμασία των αγώνων (αυτοί που λίγους μήνες πριν, το μεσημέρι της 13ης Μάη, πρότειναν στην Ε.Ε. τηςΑΔΕΔΥκαι ψήφισαν μαζί με ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ 24ωρη απεργία για την επόμενη μέρα 14 Μάη για την επιστράτευση, αγνοώντας την κάθετη διαφωνία της ΟΛΜΕ, η οποία ζητούσε απεργία στις 17/5, την πρώτη μέρα των εξετάσεων), εξήγγειλαν περήφανα, την πρότασή τους για προειδοποιητική 24ωρη πανεργατική απεργία …στα μέσα Οκτώβρη!
Μέσα στο Γ.Σ. τηςΑΔΕΔΥστις 21/9, αλλά κι έξω από αυτό, δεν σταμάτησαν να καταγγέλλουν την Ομοσπονδία Διοικ. Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπ/σης, γιατί μετά από αποφάσεις των πρωτοβάθμιων συλλόγων της, πήρε απόφαση για νέα πενθήμερη απεργία, χωρίς τις τυπικές διαδικασίες σύγκλισης των οργάνων της, τις οποίες το ίδιο το ΠΑΜΕ μπλόκαρε.
Η «συνθετική» τους πρόταση στο ΓΣ τηςΑΔΕΔΥήταν «48ωρη απεργία τηςΑΔΕΔΥ, με ανοιχτή ημερομηνία, όποτε βολεύει την κάθε Ομοσπονδία», εκφράζοντας μια πρωτότυπη άποψη για τον τρόπο που πρέπει να συντονιστούν οι αγώνες!
Παράλληλα στον ιδιωτικό τομέα –για τον οποίο τελευταία κόπτονται– δεν επιτρέπουν 4 μήνες τώρα, με δικιά τους ευθύνη, τη συγκρότηση προεδρείου και την απεργιακή ενεργοποίηση στο μεγαλύτερο Εργατικό Κέντρο της χώρας, στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας, στο οποίο υπάρχει πλειοψηφία των δυνάμεων της αριστεράς με πρώτη δύναμη το ΠΑΜΕ!
Στην Ολομέλεια Προέδρων της ΟΛΜΕ στις 20/9, η καθοδήγηση του ΠΑΜΕ, δούλεψε συστηματικά με μπλοκάκι και μεζούρα, για να μετρήσει αν μεταφέρονται σωστά τα νούμερα και δεν τους «κλέβουν» οι «ύποπτοι» Πρόεδροι (κάποιους από τους οποίους στόλιζε με κοσμητικά επίθετα ενώ τραμπούκισε και μια συναδέλφισσα) μην τυχόν και αποφασιστεί η 5ήμερη απεργία. Και βέβαια δεν επέτρεψαν να δοθούν οι 4 ψήφοι που χρειάζονταν (ήταν 284 και χρειαζόταν 288, οι ψήφοι μιας μικρής ΕΛΜΕ, μ’ άλλα λόγια**) για να βγει η συνέχιση της απεργίας.
Απ’ ότι φαίνεται η τακτική αυτή που έχουν επιλέξει, δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στη βάση του ΠΑΜΕ.
Γι αυτό το λόγο, στην προσπάθειά τους να κρατήσουν αρραγές το εσωτερικό τους, καταφεύγουν στη γνωστή παλιά μέθοδο της όξυνσης και της καταγγελίας του «εσωτερικού εχθρού του κινήματος», των Παρεμβάσεων-Κινήσεων-Συσπειρώσεων. Έχουν περισσέψει το τελευταίο διάστημα οι χυδαίοι χαρακτηρισμοί και οι προσωπικές επιθέσεις.
Με αυτήν τη λογική, επέλεξαν και στη συνεδρίαση του Γ.Σ. την ακραία όξυνση. Όταν ο εκπρόσωπος των Παρεμβάσεων-Κινήσεων –ΣυσπειρώσεωνΗλίας Σμήλιος, από το βήμα κατήγγειλε την τακτική τους στη συγκεκριμένη συνεδρίαση αλλά και στην Ολομέλεια Προέδρων της ΟΛΜΕ της προηγούμενης μέρας να βάζουν μεζούρα στις απεργιακές αποφάσεις των σωματείων και να προβοκάρουν ασταμάτητα κάθε αριστερή αγωνιστική φωνή (ο ένας πρόεδρος της ΕΛΜΕ είπε κάποτε αυτό, ο άλλος έκανε εκείνο, ο τρίτος «είναι» απεργοσπάστης…), που «θυμίζει ασφαλίτικες λογικές και δεν έχει καμιά θέση στο συνδικαλιστικό κίνημα», μια μικρή ομάδα τραμπούκων του ΠΑΜΕ με επικεφαλής τους Α. Αρβανιτίδη και Η. Πατίδη, όρμησε εναντίον του φωνάζοντας ,τον πέταξε κάτω από το βήμα και δεν δίστασε να ασκήσει ακόμα και σωματική βία εναντίον του μέχρι να παρέμβουν οι υπόλοιποι Γενικοί Σύμβουλοι. Την ίδια τύχη, παρά λίγο να έχει λίγο αργότερα και ο συνάδελφος Γ.Α. επειδή τόλμησε να κάνει ένα σχόλιο για τους πανηγυρισμούς των τραμπούκων. Ο εκπρόσωπος δε του ΠΑΜΕ Α. Αρβανιτίδης, εκτόξευε συνεχώς απειλές κατά των εκπροσώπων των Παρεμβάσεων-Κινήσεων-Συσπειρώσεων όπως, «αρκετά σας ανεχτήκαμε», «αρκετά σας χαϊδέψαμε», «θα δείτε τι έχετε να πάθετε από δω και πέρα» και άλλα ευγενή σχόλια.
Εμείς δηλώνουμε ότι
Με αυτή την τακτική στηρίζουν την προσπάθεια της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και της επίθεσης κεφαλαίου - Ε.Ε. - ΔΝΤ, ενάντια στον λαϊκό ξεσηκωμό, τον συντονισμό των αγώνων και των κλάδων, την πολιτικοποίηση του κινήματος. Μπαίνουν ενάντια στην κλιμάκωση, ειδικά όταν το μαζικό κίνημα πάει να γίνει πολιτικά επικίνδυνο και να προκαλέσει ρήγμα στην κυβέρνηση και την αντιδραστική πολιτική. Συνεισφέρουν στην ηττοπάθεια και στο "δεν μπορούμε", θεωρούν "υπερεπαναστατισμό" την απεργιακή κλιμάκωση και τις μαχητικές μορφές πάλης, απέχουν από τις απεργιακές επιτροπές και τα μπλοκ των πρωτοβάθμιων σωματείων. Γι αυτό ταυτίζονται στις μορφές πάλης και τις αποφάσεις με ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ, έχοντας ως άλλοθι ότι δήθεν διαχωρίζονται στο περιεχόμενο!!! Αντικειμενικά λοιπόν βοηθούν το έργο της κυβέρνησης Σαμαρά και της τρόϊκα να περνούν τα αντιδραστικά νομοσχέδια όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα.
Το πολιτικό πρόβλημα που έχει η γραμμή του ΠΑΜΕ, που καταλήγει να στηρίζει την κυβέρνηση Σαμαρά, και να δίνει άλλοθι και χείρα βοηθείας σε ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ για το φρενάρισμα του απεργιακού κύματος, δεν καλύπτεται ούτε με κραυγές περί δήθεν αντικομουνιστών, ούτε με λάσπες περί δήθεν απεργοσπαστών (ας κοιτάξουν αλλού για απεργοσπάστες), ούτε με τραμπουκισμούς.
Οι εργαζόμενοι και το μαζικό κίνημα θα απομονώσουν αυτές τις πρακτικές και θα αποκαλύψουν την πολιτική γύμνια των προτάσεών τους.
Μετά την απόρριψη της πρότασης που εκφράζει τη διάθεση των εργαζόμενων για παρατεταμένο αποφασιστικό απεργιακό αγώνα και 5ήμερη απεργία από την Ολομέλεια των Προέδρων της ΟΛΜΕ αλλά και το Γενικό Συμβούλιο τηςΑΔΕΔΥ, ο ΑΓΩΝΑΣ περνά περισσότερο από κάθε άλλη φορά στα χέρια των Γενικών Συνελεύσεων.
Η ιστορία του εργατικού κινήματος λέει ότι πολλές φορές ξεπεράστηκαν τα «φρένα» του κινήματος κι οι τακτικές τους.
Και τότε, το κίνημα κατέγραψε κάποιες από τις μεγαλύτερες νίκες του!
Οι εκπρόσωποι των Παρεμβάσεων-Κινήσεων-Συσπειρώσεων στο Γ.Σ. τηςΑΔΕΔΥ
Νίκος Αδαμόπουλος – Ζέτα Μελαμπιανάκη –Ηλίας Σμήλιος
ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
Βρώμικος πόλεμος και αισχρές συκοφαντίες
από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο Δημόσιο
Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο προχθεσινό Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ έκαναν κάτι που απ’ ότι φαίνεται ξέρουν να κάνουν καλά.
Έκαναν επίδειξη υψηλής τεχνικής για το πώς μπορεί κάποιος να κάνει ένα βρώμικο πόλεμο, με συκοφαντίες και ασύστολα ψέματα. Έδειξαν πράγματι που στρέφουν τα βέλη τους και ποιον πραγματικά εχθρεύονται. Σε μας ο χώρος αυτός είναι γνωστός, γνωρίζουμε το ρόλο του και για την κατρακύλα του τίποτα πλέον δεν μας εκπλήσσει.
Χωρίς πολλά-πολλά λοιπόν παραθέτουμε ένα-ένα τα «επιχειρήματα» των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απέναντι στο ΠΑΜΕ στη συνεδρίαση του Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ»:
Το ΠΑΜΕ «δεν θέλει αγώνες, είναι ο κυματοθραύστης των αγώνων, τσιράκι του Αρβανιτόπουλου και του Σαμαρά», «συμμαχεί μαζί με την ΠΑΣΚ και τη ΔΑΚΕ για να μην πέσει η κυβέρνηση», «στο σωματείο των Χαλυβουργών το ΠΑΜΕ συμπορεύτηκε μαζί με τους Χρυσαυγίτες»-είναι αλήθεια ότι την πάσα αυτή την πήραν από τον πρόεδρο της ΠΟΕ-ΟΤΑ-«εδώ το παίζεται τσαμπουκάδες και στο Πέραμα όταν σας χτύπησαν οι χρυσαυγίτες ήσασταν κότες», «τα παίρνεται» (!) και τέλος, αποκάλεσαν τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ «ασφαλίτες που δρουν στο συνδικαλιστικό κίνημα». Αυτή είναι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πρώτο μέλημά της είναι να χτυπηθεί το ΠΑΜΕ. Ολομερής κι ολονυχτίς μ’ αυτό τον νταλγκά κοιμούνται και μ’ αυτόν ξυπνούν. Και μετά από αυτό είχαν το απύθμενο θράσος να βγάλουν ανακοίνωση και να κλαψουρίζουν ότι οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ τούς αφαίρεσαν το λόγο από το βήμα και ότι τραμπούκισαν απέναντί τους.
Υπάρχει μεγαλύτερος τραμπουκισμός από το ν’ αποκαλείς τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ ασφαλίτες;
Τώρα ακούστε κι αυτό: Μετά τον οχετό και το υβρεολόγιο απέναντι στο ΠΑΜΕ, εκπρόσωπος των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από το βήμα του Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ έκανε έκκληση για την ενότητα όλων των αριστερών δυνάμεων και ειδικότερα στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, ώστε να συγκροτηθεί «αριστερό, αγωνιστικό προεδρείο». Λέτε εκεί στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ να κάνουν ενότητα και με …τους ασφαλίτες;
Τι άλλο να πει κανείς; Ο καιροσκοπισμός κι ο τυχοδιωκτισμός σε όλο του το μεγαλείο. Πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις επικίνδυνες για το εργατικό, συνδικαλιστικό κίνημα και από τις οποίες οι εργαζόμενοι πρέπει να προφυλαχτούν.
Πρέβεζα, 24 Σεπτέμβρη 2013
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΡΕΒΕΖΑΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ
Απεργία δεν είναι μια απόφαση άλλα η συμμετοχή
Με αφορμή τις συκοφαντίες και τα ασύστολα ψέματα από την Αυτόνομη Παρέμβαση για την στάση των δυνάμεων του ΠΑ.ΜΕ. στην συνεδρίαση της Ε.Ε της Γ.Σ.Ε.Ε. εκτιμάμε ότι πρέπει να παρουσιάσουμε κάποια στοιχεία που ίσως τους βοηθήσει να αντιληφθούν τι σημαίνει οργάνωση και προσανατολισμός σε ένα συνεπές ταξικό κίνημα.
Συνεδρίασε η ΕΕ της ΓΣΕΕ μετά από επιμονή της Αυτόνομης Παρέμβασης για να αποφασίσει απεργία για τις 24 Σεπτέμβρη χωρίς να έχει προκύψει ένα έκτακτο γεγονός. Μια απεργία μπροστά στην επίθεση του κεφαλαίου πρέπει να είναι επιτυχημένη, μαζική, να δώσει απάντηση στην κυβέρνηση, στην ΕΕ και τη μεγαλοεργοδοσία. Δε θέλετε όμως όλοι την επιτυχία της. Αλλιώς πως να εξηγηθεί ότι θέλετε να αποφασιστεί απεργία για την επόμενη μέρα. Χωρίς καμιά ενημέρωση, οργάνωση, σχεδιασμό, θα είναι βούτυρο στο ψωμί της εργοδοσίας και της κυβέρνησης. Κοροϊδεύεται τους εργαζόμενους ότι έτσι μπορούν να αντισταθούν, να παρεμποδίσουν τα μέτρα της κυβέρνησης, εσείς που λέτε να ανατραπεί. Πρόκειται για μια απεργία στα χαρτιά.
Πρόκειται για εκφυλισμό των κινητοποιήσεων, για σχέδιο διάλυσης κάθε οργανωμένης αντίστασης της εργατικής τάξης, χτυπήματος των συνδικάτων. Αλλιώς πως να εξηγηθεί η ανακοίνωση από την εφημερίδα Αυγή ότι έχει αποφασίσει απεργία η ΓΣΕΕ χωρίς καν να έχει συνεδριάσει; Κατά τα άλλα κατηγορείτε το ΠΑΜΕ ότι καπελώνει τους αγώνες.
Οι ευθύνες της ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ αλλά και της Αυτόνομης Παρέμβασης είναι εγκληματικές.
Η απεργία είναι σκληρή σύγκρουση με την εργοδοσία, την κυβέρνηση και το κράτος των μονοπωλίων. Μια απεργία σε φέρνει αντικειμενικά απέναντι στη λειτουργία και την καρδιά του καπιταλισμού, δηλαδή στη διακοπή της καπιταλιστικής παράγωγης. Με βάση αυτό είναι κατανοητός ο λόγος, που η κάθε απεργία συναντά τη λυσσαλέα επίθεση από το κράτος και τη μεγαλοεργοδοσία.
Μια απεργία δεν πραγματοποιείται με στημένο σαματά, με αποφάσεις δια περιφοράς, με φημολογία και παιχνίδια πάνω στις πλάτες των εργατών.
Τέτοιες επιλογές κάνουν αυτοί που δεν έχουν εμπιστοσύνη στους εργαζόμενους. Αυτοί που δεν πιστεύουν στη δύναμη της εργατικής τάξης, αυτοί που τα έχουν βρει με την εργοδοσία.
Η απεργία θέλει απεργούς με διακοπή της παράγωγης, όχι ρεπό και άδειες ασθενείας. Θέλει εργάτες στους δρόμους και όχι αντιπροσωπείες σε συγκεντρώσεις.
Προϋποθέτει πλατιά συζήτηση στους τόπους δουλειάς, συζήτηση, γενικές συνελεύσεις, αποφάσεις από τους ιδίους τους εργαζομένους.
Απαιτούνται μέτρα προστασίας της απεργίας, περιφρούρηση από τους ιδίους τους εργαζομένους.
Απεργία δεν είναι μόνο μια απόφαση αλλά η συμμετοχή.
Η δυναμική και η αποτελεσματικότητα μιας απεργίας κρίνεται στη μαζικότητα άρα και στην καλή προετοιμασία της.
Εσείς που σήμερα παίζετε με την απεργία με σκοπό να την εκφυλίσετε, δεν έχετε γραμμή ρήξης με την πολιτική που συμφέρει τα μονοπώλια.
Δεν έχετε γραμμή σύγκρουσης με την εργοδοσία. Είστε στην ίδια όχθη με τα αφεντικά, υπέρμαχοι της ανταγωνιστικότητας και των μειωμένων απαιτήσεων, των αγώνων εκτόνωσης.
Έχετε δώσει σαφή δείγματα ως τώρα. Οδηγείτε τους εργαζόμενους στην απεργοσπασία και τα στελέχη σας είναι απεργοσπάστες.
Δεν ενδιαφέρεστε για την αποτελεσματικότητα των αγώνων.
Τις όποιες κινητοποιήσεις, τις θέλετε ως το κατάλληλο σκηνικό, στο δρόμο για να ξελασπώνει το κεφάλαιο από τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, αλλά και για τους κυβερνητικούς θώκους.
Προκηρύσσετε «κινητοποιήσεις» στα χαρτιά, χωρίς να κουνάτε ούτε το μικρό σας δαχτυλάκι μέσα στους χώρους δουλειάς. Το ίδιο κάνετε κάθε φορά.
Προκηρύσσετε απεργίες χωρίς ουσιαστική συζήτηση με τους ίδιους τους εργάτες, χωρίς στοιχειώδη έστω προετοιμασία, στα μουλωχτά, «συσκέπτεστε» χωρίς καμιά εξουσιοδότηση από τα συνδικαλιστικά όργανα, και ανακοινώνετε επικοινωνιακές και μόνο ντουφεκιές.
Δε θέλετε την απεργία. Την αντιμετωπίζετε ή ως υποχρέωση και αναγκαίο κακό ή σε ένα γενικότερο πλαίσιο αγώνων της βιτρίνας. Κάπως έτσι θέλετε να μετασχηματίσετε και τα σωματεία. Να πεταχτεί από πάνω τους καθετί ταξικό είτε ως αναφορά είτε ως περιεχόμενο.
Νομιμοποιείτε την απεργοσπασία.
Το ΠΑΜΕ έχει διαχωρίσει τη θέση του από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, δίνοντας όλες του τις δυνάμεις στην προσπάθεια ανασύνταξης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Ξέρουμε ότι μια απεργία δεν είναι εύκολη υπόθεση. Υπάρχουν απειλές, εκβιασμοί, κυβερνητική και εργοδοτική τρομοκρατία, φόβος, δυσκολίες.
Λέτε ότι «το ΠΑΜΕ δε θέλει αγώνες και κινητοποιήσεις»
Αλήθεια, γνωρίζετε πολλές εργατικές, ή, άλλες κινητοποιήσεις μεγάλης έντασης, που έλειπαν το ΠΑΜΕ, οι ταξικές δυνάμεις και δεν πρωτοστάτησε στην οργάνωσή τους; Αλλά που να το ξέρετε εσείς.
Το γνωρίζουν πολύ καλά οι εργαζόμενοι γιατί οι ταξικές δυνάμεις βρίσκονται μπροστά και μαζί με τους εργάτες σε κάθε πρόβλημα, οργανώνουν την πάλη μαζί τους.
Έχετε να επιδείξετε αγώνες μεγαλύτερης έντασης και έκτασης από τους αγώνες των ναυτεργατών, της «Χαλυβουργίας», των αγροτών, της ΜΕΒΓΑΛ, της «Ανακύκλωσης», της ΦΑΓΕ, της PHONEMARKETING κ.α. όπου πρωτοστάτησαν τα στελέχη του ΠΑΜΕ και των συνδικάτων που είναι στη δύναμη του;
Εννοείτε μήπως «"μεγάλης έντασης» κινητοποιήσεις τις απεργίες διάρκειας που προτείνετε και στις οποίες η συμμετοχή των εργαζόμενων με ευθύνη σας είναι ελάχιστη και που τα περισσότερα στελέχη σας τα «μαζεύουν» πρώτοι - πρώτοι στην επιστράτευση και στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι απεργοσπάστες, όπως τα στελέχη σας στο Εμπόριο, το Φάρμακο, τα Πετρέλαια κλπ;
Έχετε κλάδους με συμμετοχή και μαζικότητα σε απεργίες και απεργιακές εκδηλώσεις πιο μαζικές απ' αυτές του ΠΑΜΕ; Ένα παράδειγμα θα μας αρκούσε. Το αντίθετο κάνατε.
Ενδιαφέρεται το ΠΑΜΕ να φύγει αυτή η κυβέρνηση μια ώρα αρχύτερα;
Το ΠΑΜΕ δίνει καθημερινά μάχες στους τόπους δουλειάς, όχι μόνο να πειστούν οι εργαζόμενοι να γυρίσουν την πλάτη σε αυτή την κυβέρνηση, αλλά και να δράσουν οργανωμένα ενάντια στα μέτρα που παίρνει. Όχι μόνο να φύγει η κυβέρνηση αλλά και η τάξη που είναι στην εξουσία.
Το ερώτημα είναι τι πρέπει να αντικαταστήσει αυτήν την κυβέρνηση.
Και δεν είναι προς όφελος των εργαζόμενων να την αντικαταστήσει μια άλλη κυβέρνηση από κάποιο άλλο κόμμα ή από κάποια άλλη συμμαχία κομμάτων, με διαφορετικό μείγμα διαχείρισης αλλά με την ίδια στρατηγική.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει, μεν, άλλο μείγμα διαχείρισης από τη σημερινή κυβέρνηση, αλλά, η στρατηγική του είναι υπέρ μιας ανταγωνιστικής καπιταλιστικής οικονομίας σε μια ανταγωνιστική καπιταλιστικά Ενωμένη Ευρώπη. Την ίδια ακριβώς στρατηγική με τη σημερινή κυβέρνηση.
Συνεπώς, με ποια γραμμή πρέπει να διεξάγεται η πολιτική πάλη των συνδικάτων; Πού θα στοχεύουν οι ανεβασμένες μορφές πάλης, η πολιτική απεργία; (η οποία πρέπει να γίνει με απεργούς, όχι χωρίς απεργούς, όπως στις απεργίες διάρκειας που εξαγγέλλουν).
Η απάντηση που δίνετε είναι: «Ενάντια στον Σαμαρά και το Μνημόνιο, στην αλλαγή κυβέρνησης». Όχι ενάντια στα μονοπώλια, την καπιταλιστική ιδιοκτησία, όχι ενάντια συνολικά στα κόμματα της καπιταλιστικής διαχείρισης, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση το ΝΑΤΟ κλπ. Και τι αντιπαραθέτετε γι’ αυτό για να το πετύχετε; Άμαζες κινητοποιήσεις, ντουφεκιές στον αέρα, ενταγμένες στις πολιτικές σκοπιμότητες του ΣΥΡΙΖΑ για το μάζεμα ψήφων για την κατάκτηση της κυβερνητικής εξουσίας. Είστε επικίνδυνοι για τους εργαζόμενους και το συνδικαλιστικό κίνημα.
Η πρόταση μας.
Την έχουμε καταθέσει στην προηγούμενη συνεδρίαση. Πανελλαδική, Πανεργατική Απεργία στα μέσα Οκτώβρη, καλά προετοιμασμένη, οργανωμένη. Τέτοια απεργία που να ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Να μην λειτουργήσει καμιά επιχείρηση. Κανένας εργαζόμενος να μην πάει στη δουλειά. Να πλημμυρήσουν οι δρόμοι. Τα μαγαζιά να κλείσουν, οι αγρότες να βγουν στο δρόμο μαζί με τους εργάτες.
