Οι άνθρωποι που είναι ανίκανοι να κάνουν σωστά έστω και μία απλή αντιγραφή, λέγονται "σύνολο της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας".

Η δυνατότητα να μπορέσεις να αντιγράψεις στο μέλλον, αυτά που σήμερα κατακρίνεις λέγεται "αντιπολίτευση".

Αυτός που αντιγράφει κάθε χρόνο ακριβώς τις ίδιες προτάσεις, χωρίς να αλλάζει τίποτα, λέγεται "ανώτατο στέλεχος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου".

Αυτός που αντιγράφει όσα μοιάζουν σωστά στη θεωρία, αλλά απέτυχαν τελείως όταν δοκιμάσθηκαν στην πράξη, λέγεται "πρωτοκλασάτο στέλεχος της αριστεράς".

Αυτός που αντιγράφει μόνο όσα λέει η Γερμανίδα καγκελάριος, λέγεται "ηγέτης Ευρωπαϊκής χώρας".

Αυτός που αντιγράφει μόνο μέτρα λιτότητας και υπερφορολόγησης, αλλά δεν ξέρει να προσθέσει στο κείμενο μέτρα ανάπτυξης, παραγωγικότητας και κοινωνικής πρόνοιας λέγεται "Έλληνας Υπουργός Οικονομικών".

Αυτός που ψηφίζει ένα κείμενο που έχει αντιγραφεί, χωρίς να το έχει διαβάσει ποτέ, λέγεται "κυβερνητικός βουλευτής".

Αυτός που καταψηφίζει το ίδιο κείμενο, χωρίς να προτείνει καμία λύση, ή προτείνοντας κάτι που είναι τελείως αδύνατο να γίνει, λέγεται "βουλευτής της αντιπολίτευσης".

Αυτός που θέλει να τα γκρεμίσει όλα, για να χτίσει ότι θέλει ο ίδιος, χωρίς να νοιάζεται αν αυτό που θα χτίσει θα αρέσει και στους άλλους και αν θα είναι καλύτερο ή χειρότερο από τη σημερινή κατάσταση, λέγεται "προοδευτικός ριζοσπάστης."

Υπάρχει, τέλος, αυτός που πιστεύει, ότι ο ανίκανος που είναι στην αντιπολίτευση, θα κυβερνήσει στο μέλλον καλύτερα από τον ανίκανο που κυβερνάει τώρα. Αυτός που το πιστεύει αυτό με σιγουριά λέγεται "οπαδός κόμματος", ενώ αυτός που έχει πολύ σοβαρές αμφιβολίες λέγεται "σκεπτόμενος ψηφοφόρος".

Και αυτός που απορρίπτει τη σκέτη αντιγραφή συνταγών του παρελθόντος και ζητάει βελτιώσεις σε όσα αντέγραψαν οι υπόλοιποι, σήμερα λέγεται "οραματιστής". Στο κοντινό μέλλον θα λέγεται "απογοητευμένος", και στο απώτερο μέλλον "αηδιασμένος" !

Γεώργιος Χατζηαθανασίου

Ιατρός Καρδιολόγος, Πρέβεζα