Αντιδιαχειριστική- μάχιμη αντικαπιταλιστική παρέμβαση στις εκλογές του τοπικού κράτους , της υποτιθέμενης αυτοδιοίκησης.

Οι τοπικές εκλογές του Οκτώβρη, παρότι γίνονται λίγους μόνο μήνες μετά τις βουλευτικές εκλογές, έχουν ιδιαίτερη πολιτική σημασία. Καταρχάς γιατί θα αποτελέσουν έναν πρώτο πολιτικό σταθμό επιβεβαίωσης, ενίσχυσης ή αντιστροφής των πολιτικών τάσεων που εκφράστηκαν στις βουλευτικές εκλογές. Θα ολοκληρωθεί  ουσιαστικά η νέα διάταξη του πολιτικού προσωπικού και σε τοπικό επίπεδο για τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Σήμερα είμαστε σε μια φάση που ένα σύνολο μεταρρυθμίσεων των τελευταίων 15 χρόνων, από τον Καλλικράτη (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ) και τον Κλεισθένη (κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) –με τη συναίνεση της ΝΔ και άλλων αστικών πολιτικών δυνάμεων- ως τις πρόσφατες αλλαγές της προηγούμενης κυβέρνησης της ΝΔ έχουν διαμορφώσει το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο, έτσι ώστε το τοπικό κράτος να μπορεί να ανταποκριθεί στην ανάγκη προώθησης των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων του ελληνικού καπιταλισμού και παράλληλα να λειτουργήσει ως μοχλός για την εμπορευματοποίηση ή ιδιωτικοποίηση σημαντικών για την καθημερινότητα των εργαζομένων υπηρεσιών, ιδιαίτερα στον κοινωνικό τομέα και στο περιβάλλον.

Για την μαχόμενη-αντικαπιταλιστική αριστερά η πόλη, ο χώρος, το περιβάλλον και το πεδίο της αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης αποτελούν σημαντικά πεδία παρέμβασης. Η περιφερειακή κίνηση ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στην ΉΠΕΙΡΟ (ΑΡ.Π.Η) αλλά και η δημοτική κίνηση «ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΚΙΝΗΣΗ για τα χωριά και την πόλη Πρέβεζας»  έχουν μεγάλη συνεισφορά στα παραπάνω πεδία και στην ανάπτυξη της πάλης των εργαζόμενων και της νεολαίας. Σε μια πορεία χρόνων, μέσα από δοκιμασίες γραμμών, επιλογών αλλά και αντιπαραθέσεων, συνέβαλαν στη διαμόρφωση ενός ρεύματος αντικαπιταλιστικής-αντιδιαχειριστικής παρέμβασης στην περιφέρεια Ηπείρου αλλά και στη πόλη της Πρέβεζας. Με ανατρεπτικό πλαίσιο στόχων πάλης στο σήμερα , που συμβάλει  στην οργάνωση του λαού και ανοίγει το δρόμο  σύγκρουσης με κυβέρνηση – κεφάλαιο – ΕΕ από τη σκοπιά των αναγκών της εργαζόμενης πλειοψηφίας.

Με τη διαχείριση του τοπικού κράτους σε «φιλολαϊκή», «αναπτυξιακή» κτλ κατεύθυνση ή με την οργάνωση της εργαζόμενης πλειοψηφίας και της νεολαίας ενάντια στο τοπικό κράτος;

Στην οργάνωση της εργαζόμενης πλειοψηφίας και της νεολαίας μπορεί να  συμβάλει η συνεργασία-συμπόρευση σε ένα σαφές πολιτικό πλαίσιο, και στις τοπικές εκλογές και στις μάχες του επόμενου διαστήματος, πολιτικών δυνάμεων και αγωνιστών που μπορεί να προσεγγίζουν πλευρές της κατάστασης στο τοπικό επίπεδο μέσα από διαφορετικούς δρόμους αλλά με κοινή στόχευση απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζονται στους δήμους και τις περιφέρειες, που έχουν σαφή αντίληψη για το ρόλο του τοπικού κράτους και διαχωρίζονται από διαχειριστικές λογικές.

Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στην ΉΠΕΙΡΟ αλλά και η ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΚΙΝΗΣΗ στη Πρέβεζα κινούνται ήδη σε αυτή τη κατεύθυνση και φιλοδοξούν να επικοινωνήσουν με τις υπαρκτές τάσεις δυσαρέσκειας στους εργαζόμενους και τη νεολαία και να τους δώσουν ανατρεπτική πολιτική έκφραση και παράλληλα να διαμορφώσουν καλύτερους όρους για τις μάχες του επόμενου διαστήματος. Η παρέμβαση των μαχόμενων-αντικαπιταλιστικών-αντιδιαχειριστικών κινήσεων στις εκλογές θα  αναπτυχθούν σε τέσσερις άξονες:

α) Την επεξεργασία και προβολή ενός ανατρεπτικού προγράμματος και στόχων πάλης για την ικανοποίηση των εργατικών λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων. Που θα στέκεται απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές που προωθούνται στους δήμους και τις περιφέρειες αλλά και στη συνολικότερη επίθεση στον κόσμο της εργασίας. Που θα ξεχωρίζει αιχμές πάλης κοινωνικά αναγκαίες, που συγκρούονται με τον πυρήνα της καπιταλιστικής λογικής και ταυτόχρονα ικανές να κινητοποιήσουν τους εργαζόμενους για τη διεκδίκησή τους. Που θα κοντράρεται με τη λογική των μειωμένων προσδοκιών που καλλιεργεί η κυρίαρχη αστική ιδεολογία. Που δεν θα περιορίζεται στην παράθεση στόχων, χωρίς προοπτική συγκρότησης κινήματος για τη διεκδίκησή τους ενάντια στη λογική της «φιλολαϊκής» ή «αναπτυξιακής» διαχείρισης του τοπικού κράτους

β) Την προώθηση της συγκρότησης μορφών του οργανωμένου λαού, το ξεδίπλωμα αγωνιστικών δράσεων και τη διαμόρφωση ισχυρού ανατρεπτικού κινήματος ως τον μονόδρομο που θα μπορεί να επιβάλει κατακτήσεις και στο σήμερα και ταυτόχρονα να προετοιμάζει τους εργαζόμενους για τις πιο συνολικές συγκρούσεις. Η συμμετοχή και η παρέμβαση μέσα στα περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια πρέπει να εξυπηρετεί την ανάπτυξη του κινήματος και την οργάνωση των αγώνων.

γ) Την ανάδειξη των υπεύθυνων, των πυλώνων αυτής της πολιτικής. Την αντιπαράθεση με την ΕΕ και τις πολιτικές της στο επίπεδο του τοπικού κράτους, τη σύγκρουση με το κεφάλαιο και τα τοπικά επιχειρηματικά συμφέροντα και τη διαπλοκή τους με δήμους και περιφέρειες.

δ) Τη συμβολή στη συγκρότηση και εμφάνιση ενός ενωτικού συνολικού ρεύματος της μαχόμενης- αντικαπιταλιστικής-αντιδιαχειριστικής αριστεράς.

Από τη «φιλολαϊκή» διαχείριση των δήμων από αγωνιστές δημάρχους μέχρι τη «κυβερνώσα» αριστερά… με επιστροφή … ένα τσιγάρο δρόμος…

Οι αυταπάτες για φιλολαϊκή διαχείριση των δήμων και της περιφέρειας, το μόνο που μπορούν να δημιουργήσουν είναι τερατουργήματα αντίστοιχα της «αριστεράς» του ΣΥΡΙΖΑ που θα εκφυλίζουν και θα υπονομεύουν τη λαϊκή πάλη , θα κουτσουρεύουν τη λαϊκή απαιτητικότητα και θα υποτάσσουν τις κοινωνικές ανάγκες στα πλαίσια του εφικτού, εντός των ορίων (ακόμη και με «διαφάνεια») που κάθε φορά θα ορίζεται από τα ΕΣΠΑ, τις συμφωνίες στα πλαίσια της ΕΕ και τις συνθήκες σταθερότητας που θα επιβάλλουν οι «επενδυτές».

Στη νέα φάση που περνάμε υπάρχει η αναγκαιότητα, και παρά τις δυσκολίες  που βάζει το αντιδημοκρατικό τερατούργημα του νόμου Βορίδη (οικονομικό βάρος, αυξημένος αριθμός υποψηφίων , όριο εισόδου 3% στα συμβούλια κτλ) μιας αναβαθμισμένης παρέμβασης της αντικαπιταλιστικής και μαχόμενης  αριστεράς στις πόλεις και τα χωριά της Ηπείρου. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται ήδη η περιφερειακή κίνηση «ΑΡΙΣΤΕΡΗ  ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στην ΉΠΕΙΡΟ (ΑΡ.Π.Η)» αλλά και η δημοτική κίνηση «ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΚΙΝΗΣΗ για τα χωριά και την πόλη της Πρέβεζας».

Η ενίσχυση της μόνιμης καθημερινής παρέμβασης αλλά και η εκλογική παρέμβαση του μετώπου των μαχόμενων –αντικαπιταλιστικών –αντιδιαχειριστικών δυνάμεων στη περιοχή μας, θα δημιουργήσει καλύτερους όρους για να διαμορφωθεί ένα μαζικό ανατρεπτικό ρεύμα που θα διεκδικήσει τη ζωή που μας αξίζει, στις πόλεις και στα χωριά  που μας ανήκουν.